DEĞİŞİM

Protagonist içindurum şu anki haliyle tatmin edici değildir, ama en azından artık tanınmaktadır. Şimdi bu durumdan çıkış yollarını bulmak gerekmektedir. Protoganistin kişisel dünya görüşünü nesnel olarak ortaya koyup bunu bir model olarak alacağı an gelmiştir. Spontanlığa yaratıcılığın da eklenmesi gerekmektedir. Protagonist, yeni bakış açısına dayanarak neyi?, nerede? ve nasıl ? değiştirebileceğini bulacaktır. Protagonistin değerlerinin ne olduğu sorusu ortaya çıkmıştır. Protagonist buna kendi başına yanıt vermelidir. Kimse bu işi devralamaz. Protagonistin yapması gereken, durumunu değiştirmektir.  Çünkü şimdiye kadar benimsediği değerlerinden vaz geçmesi, değerler sistemini gözden geçirmesi ve bunları yeni duruma göre değiştirmesi gerekecektir.

Bir protagonist, ilk deneyiminden hemen sonra şöyle demişti: “Bu, tüm ağaçları görüp ormanı görmediğim zaman.” Minyatür sahne ormanı görmesini sağlamıştı. Çünkü yönetici boş sahnede, ormanın bir kopyasını gerçek boyutlarıyla oluşturmasını istemişti. Şimdi tek tek ağaçları bulanık, ama ormanın bütününü tüm genişliğiyle ve ağaçların tümünü bir bakışta görebiliyordu.

Bir başka protagonist, günlük yaşamında bir çember içinde nefes nefese koşuyormuş gibi hissediyordu. Durum böyleydi. Yapılacak hiçbir şey yoktu.  Hapiste gibi hissediyordu. Her yeni gün diğerinin aynısıydı. Hareket yeteneği son derece kısıtlıydı. Küçülmüş günlük yaşamına yukarıdan baktığında dünyasının hem içine hem de dışına ait olan bakışını değiştirdi. Basit, gösterişsiz dünyasının dışına çıkarak baktığında şimdiye kadar neyi dünyası olarak gördüğününün farkına vardı.

Tek başına tefekkür, bazen olası çözümler sunabilir. Şu anki durumun (sahnede) ortaya konmasından hemen sonra kişi durumun bir zamanlar nasıl olduğunu anlatmaya başlar. Bakış açısındaki alana ait değişime şimdi zaman öğesi eklenir. Geçmişe ait bakış açıları anımsanır ve güncel durumla karşılaştırılır. Protagonistiçin kendi hapishanesini ören ipleri görünür hale gelir.

Protagonist ilk önce şu temel soruyu yanıtlar:

“Şu anki durumum ne? Kendi geçmişine giderek ve geçmişini bu günüyle ilişkilendirerek ikinci sorunun yanıtını arar “Bu duruma nasıl geldim?” Şu anki durumu dikkatlice inceleyip değerlendirerek üçüncü sorunun yanıtı için ipuçlarını bulur “Bu durumdan nasıl çıkarım?”

Böyle bir içgörünün kuş bakışı açısıyla ile mümkün olduğu unutmamamız gerekir. Gerçek boyutlara geri dönüş protoganistitehlikeli bir şekilde hemen ele geçirebilir. Burada işi, küçük sahnede çalışmak üzere, psikodrama devralmalıdır. Minyatür sahne, dışarıdan bir bakış açısıylabu hapishaneye bir kapı açmak için uygundur. Psikodrama bir gün dışarıya açılan kapıyı bulmada hizmet edecektir.

Devamı Gelir…