ÇATIŞMA 2

Günlük hayatta kişiler arasındaki çatışmaların üstesinden gelmek nispeten kolaydır. Rol değişimleri, iç monolog ve ayna tekniği güçlü araçlardır. İç çatışmalar tam farkındalık, beceri, duyarlılık, spontanlık, yaratıcılık ve cesaret gerektirir – eğer mizah varsa, çok daha iyidir. Bir zorluk da, çatışmayı çok kısa sürede anlasanız bile, protagonistin her şeyi tek başına öğrenmesine dikkat etmeniz gerektiğidir. Yönetici, yeni bir yaşam algısının gün ışığına çıkmasını kolaylaştıran ebe olur. Bu çok sancılı bir süreç olabilir ve katılımcı yöneticinin yardımına ihtiyaç duyar. Ayrıca grubun tüm dikkati gereklidir. Herkes gerektiğinde bir rol, bir işlev üstlenmeye hazır olmalıdır. Çoğu durumda bir ayrılık söz konusudur. Hayat devam eder ama bu kişi sıkışıp kalmıştır. Yas, suçluluk ya da pişmanlığa gömülmüştür. Ayrılıklar, önceki ayrılıkların, neredeyse unutulmuş eski yaraların hissini harekete geçirme eğilimindedir. Böyle bir oyun için yeterli zaman olduğuna dair önlem almak akıllıca olacaktır.

Bir çatışmadaki kalıpları yeniden tanımlamak işin yarısıdır. Onları değiştirmek ise diğer yarısıdır. Bazılarının modası kesinlikle geçmiş olabilir ama eski bir kazak gibi üzerlerinde tutulurlar. Bazıları derin köklere sahiptir, boyut olarak büyümüştür, yirmilik diş gibi yanlış yerdedir ve kanal tedavisine ihtiyacı vardır, böylece durmak bilmeyen ağrı azalmıştır.

Uzun bir aile geleneğine sahip olanlar da var. Bu ekşi ve sevimsiz bir görevdir. Çocuklukta edinilen kalıplar değişime karşı özellikle dirençlidir. Onlara karşı özel sabır ve empati yardımcı olabilir. Çatışan taraflardan birinin ya da diğerinin yanında yer almamak her zaman kolay değildir. Ama yönetici öyle olmak zorundadır, bu bir güven meselesidir. Tarafsızlık iyi bir muhakemeyi garanti eder. Her iki tarafın da bir hakeme ihtiyacı vardır.

Bir modelin bir mekanizma, bir makine olarak inşa edilebileceği durumlar ortaya çıkar. Çalışır, çalışır ve protagonist hiçbir şey üretmediği ya da arzu edilmeyen bir şey ürettiği içgörüsüne ulaşabilir. Biraz şansla bir atlıkarıncaya dönüştürülebilir. Atlıkarıncanın oluşturulmasında mühendisliğe gönüllü olarak yardım eden gruplar da olabilir.

Ortak çatışmalar çok ciddiden düpedüz gülünç olana kadar değişim gösterebilir. Ancak dikkat! Biri diğerini gizleyebilir.

Şöyle başlayabilir: “Şekeri uzatır mısın?”

Ve şöyle devam edebilir: “Kendin al ve sonunda büyü!” Gözyaşları akar ve partner sandalyeyi devirir.

İlk yardım: Rol değişimi.

İstediğin kadar oyun oynayabilirsin. Oyun gibi görünür ama her zaman gizli bir niyet vardır. Kazananlar ve kaybedenler vardır ve her zaman tekrarlanır. Gerçek çatışma, partnerlerden biri oyun oynamayı bıraktığında ortaya çıkar. Patern kırılır. Şimdi bir değişim şansı vardır.

Eric Berne bu konuda bir kitap yazdı. İncelemeye değer.